مطلب امروز آخرین مطلب از کتاب هفت عادت مردمان موثر است که می نویسم و چند مطلب پراکنده برای این مطلب در نظر گرفتم.
اول از همه یک داستان از این کتاب نقل می کنم که من شخصاً خیلی ازش خوشم آمده :
«تصور کنید که در یک جنگل به کسی برمی خورید که با شور و حرارت با اره در حال قطع درخت است.
می پرسید داری چکار می کنی.
او با بی حوصلگی جواب می دهد: نمی بینی دارم درخت قطع می کنم.
می گویید خسته بنظر میرسی. چند وقت است که داری کار می کنی؟
پاسخ می دهد بیش از 5 ساعت است. از نفس افتادم. کار سختی است.
شما می گویید: پس چرا چند دقیقه استراحت نمی کنی و اره ات را تیز نمی کنی؟ مطمئنم اگر اره ات تیز شود بهتر می برد.
مرد در حالی که از نفس افتاده می گوید: وقت ندارم اره را تیز کنم سخت مشغول اره کردن درخت هستم.»
مطلب دوم یک اشاره پزشکی!
«هرچند قلب خود یک عضله است ولی نمی توان مستقیماً آن را ورزش داد,بلکه از طریق ورزش دادن عضلات بزرگ بدن مخصوصاً عضلات پاست که قلب ورزش می کند.به همین دلیل ورزش هایی چون راه رفتن سریع,دویدن, دوچرخه سواری, شنا و اسکی برای قلب مفیدند.»
استفن کاوی نکته جالبی در مورد اصرار بر انجام کارها دارد:
«آنچه را که بر انجامش اصرار می ورزیم, بتدریج آسانتر می شود. این به این معنی نیست که ماهیت آن کار تغییر کرده است بلکه توانایی ما بر انجام آن کار افزایش یافته است.»
و
نقل قولی از تیل هارد دو شاردن می کند که: «ما موجودات مادی که تجربه های معنوی و روحانی دارند نیستیم, بلکه موجوداتی معنوی و روحانی هستیم که یک یا چند تجربه انسانی و مادی را از سر می گذرانیم.»