پائولو کوئیلو
نویسنده برزیلی و زاده 1947 در ریودوژانیرو می باشد و کتاب کیمیاگر وی پرفروشترین
کتاب در برزیل, فرانسه, ایتالیا,روسیه, آلمان و در سال 1376 در ایران شده است.
همچنین گفته می شود که وی کیمیاگر را با الهام از داستانی از دفترششم مثنوی معنوی
ویا داستانی از هزارو یک شب نوشته است.
اولین ترجمه از کیمیاگر در ایران توسط "دل آرا قهرمان" در سال 1374
انجام شد.
به نقل از نشریه اکونومیست- که در جلد پشتی کتاب نوشته شده است- در میان
نویسندگان آمریکای لاتین فقط گابریل گارسیا مارکز است که نسبت پائولو کوئیلو
خوانندگان بیشتری دارد.
کیمیاگر روایت چوپانی است در اسپانیا که در پی دیدن دوباره ی خوابی در کلیسایی مخروبه در اسپانیا, بدنبال
گنجی در جوار اهرام مصر راهی مغرب و سپس مصر می گردد. در این سفر طولانی وی به
اکتشافات درونی در خود می رسد و پس از رسیدن به اهرام مصر وپس از کتک مفصلی که
آنجا می خورد متوجه می شود که گنج در همان کلیسای مخروبه بوده است.
بعضی ها گفته اند که کیمیاگر کتابی است که باید چند مرتبه آن را خواند و در
هربار پایان کتاب نکات جدیدی دستگیر خواننده می شود. برای بار اول کتاب را خواندم.
کتاب خوبی بود.
در ادامه نکاتی که برایم برجسته به نظر آمدند را اشاره می کنم:
1. هر برکتی که پذیرفته نشود به نفرین و لعنت تبدیل
می شود.
2. وقتی که واقعا چیزی را بخواهی همه جهان همدست
می شود تا تو آرزویت را متحقق کنی.
3. شرّ در آن چیزی نیست که از دهان به درون می رود
, شرّ در آن چیزی است که از دهان بیرون می آید.
4. فقط یک طریق یاد گرفتن وجود دارد و آن از طریق
عمل است.
5. خردمندان فهمیده اند که این جهان طبیعی, تصویر
یا تقلیدی از بهشت است. وجود این جهان خود دلیلی مسلم بر وجود جهانی کاملتر است.
6. ترس از رنج از خود ترس بدتر است.
7. هر مرد خوشبخت خدا را در درون خود دارد.
8. جستجو همواره با "شانس تازه کار"
آغاز می شود و با "مقاوت فاتح" پایان می پذیرد.
9. جهان بخش قابل رویت خداوند است.
10.ضرب المثل: هر چه
یکبار اتفاق بیافتد ممکن است هرگز دیگر اتفاق نیافتد, اما آنچه که دوبار اتفاق
بیافتد حتما بار سوم هم اتفاق می افتد.